بخشی از حدیث شریف المعرفه بالنورانیه
مولی علی (علیه السلام) در حدیث معرفت به نورانیت می‌فرمایند :
"... أَنَا الَّذِی حَمَلْتُ نُوحاً فِی السَّفِینَةِ بِأَمْرِ رَبِّی وَ أَنَا الَّذِی أَخْرَجْتُ یُونُسَ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ بِإِذْنِ رَبِّی وَ أَنَا الَّذِی جَاوَزْتُ بِمُوسَى بْنِ عِمْرَانَ الْبَحْرَ بِأَمْرِ رَبِّی وَ أَنَا الَّذِی أَخْرَجْتُ إِبْرَاهِیمَ مِنَ النَّارِ بِإِذْنِ رَبِّی وَ أَنَا الَّذِی أَجْرَیْتُ أَنْهَارَهَا وَ فَجَّرْتُ عُیُونَهَا وَ غَرَسْتُ أَشْجَارَهَا بِإِذْنِ رَبِّی وَ أَنَا عَذَابُ یَوْمِ الظُّلَّةِ وَ أَنَا الْمُنَادِی مِنْ مَکَانٍ قَرِیبٍ قَدْ سَمِعَهُ الثَّقَلَانِ الْجِنُّ وَ الْإِنْسُ وَ فَهِمَهُ قَوْم إِنِّی لَأَسْمَعُ کُلَّ قَوْمٍ الْجَبَّارِینَ وَ الْمُنَافِقِینَ بِلُغَاتِهِمْ وَ أَنَا الْخَضِرُ عَالِمُ مُوسَى وَ أَنَا مُعَلِّمُ سُلَیْمَانَ بْنِ دَاوُدَ وَ أَنَا ذُو الْقَرْنَیْنِ وَ أَنَا قُدْرَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل... "
من همان کسی هستم که نوح را به امر پروردگار در کشتی حمل کرد و من همان کسی هستم که به امر پروردگار یونس را از شکم ماهی بیرون آورد و من همان کسی هستم که به امر پروردگار موسی را از دریا عبور داد و من همان کسی هستم که به اذن پروردگار ابراهیم را از آتش بیرون آورد و من همان کسی هستم که به اذ ن پروردگار نهر ها را جاری ساخت و چشمه‌ها را شکافت و درختها را کاشت.
و منم عذاب روز "ظله" منم آنکه از محل نزدیک ندا کرد که ثقلان(جن و انس) آنرا شنیدند و گروهی آن را فهمیدند. هر آینه من به هر گروهی از جباران و منافقان به زبان خودشان می‌شنوایانم. منم خضر دانای موسی و منم آموزگار سلیمان .پسر داوود و منم ذوالقرنین ومنم قدرت خدای عز و جل.
(بحارالانوار جلد 26 صفحۀ 1 حدیث 1)
...سپس فرمودند: ای سلمان و ای جندب ایمان کسی کامل نمی گردد تا به حقیقت و نورانیت من معرفت پیدا کند و وقتی چنین شناختی از من پیدا کرد ازکسانی می شود که خداوند قلب اورا برای ایمان امتحان کرده وسینه اش را برای اسلام گشاده کرده وعارف آگاه شده است وکسیکه دراین گونه معرفت وشناخت کوتاهی کند .../ درتفسیر (یقیموا الصلاة ) فرمود: هرکس ولایت مرا به پاداشت نماز را به پاداشته است ،وبه پاداشتن ولایت من...
ابتدا متن عربی را نقل می نماییم سپس ترجمه فارسی:
بسم الله الرحمن الرحیم
1- أقول: ذکر والدی رحمه الله أنه رأی فی کتاب عتیق جمعه بعض محدثی أصحابنا فی فضائل أمیرالمؤمنین علیهالسلام بهذا الخبر، ووجدته أیظا فی کتاب عتیق مشتمل علی أخبار کثیرة. قال: روی عن محمد بن صدقة أنه قال: سأل أبوذر الغفاری سلمان الفارسی رضی الله عنهما یا أباعبدالله ما معرفة الامام أمیرالمؤمنین علیهالسلام بالنورانیة؟ قال: یا جندب فامض بنا حتی نسأله عن ذلک، قال: فأتیناه فلم نجده. قال: فانتظرناه حتی جاء قال صلوات الله علیه: ما جاء بکما؟ قالا جئناک یا أمیرالمؤمنین نسألک عن معرفتک بالنورانیة قال صلوات الله علیه: مرحبا بکما من ولیین متعاهدین لدینه لستما بمقصرین، لعمری أن ذلک الواجب علی کل مؤمن ومؤمنة، ثم قال صلوات الله علیه: یاسلمان ویا جندب قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین، قال علیهالسلام: إنه لا یستکمل أحد الایمان حتی یعرفنی کنه معرفتی بالنورانیة فاذا عرفنی بهذه المعرفة فقد امتحن الله قلبه للایمان وشرح صدره للاسلام وصار عارفا مستبصرا، ومن قصر عن معرفة ذلک فهو شاک ومرتاب، یاسلمان ویا جندب قالا: لبیک یاأمیرالمؤمنین، قال علیهالسلام: معرفتی بالنورانیة معرفة الله عزوجل [صفحه 2] ومعرفة الله عزوجل معرفتی بالنورانیة وهو الدین الخالص الذی قال الله تعالی:«وما امروا إلا لیعبدوا الله مخلصین له حنفاء ویقیموا الصلاة ویؤتوا الزکاة[1] وذلک دین القیمة». یقول: ماامروا إلا بنبوة محمد صلی الله علیه وآله وسلم وهو الدین الحنیفیة المحمدیة السمحة، وقوله: «یقیمون الصلاة» فمن أقام ولایتی فقد أقام الصلاة وإقامة ولایتی صعب مستصعب لا یحتمله إلا ملک مقرب أو نبی مرسل أو عبدمؤمن امتحن الله قلبه للایمان. فالملک إذا لم یکن مقربا لم یحتمله، والنبی إذا لم یکن مرسلا لم یحتمله والمؤمن إذا لم یکن ممتحنا لم یحتمله، قلت: یا أمیرالمؤمنین من المؤمن وما نهایته وما حده حتی أعرفه؟ قال علیهالسلام: یابا عبدالله قلت: لبیک یا أخا رسولالله، قال: المؤمن الممتحن هو الذی لا یرد من أمرنا إلیه بشئ إلا شرح صدره لقبوله ولم یشک ولم یرتب.[2] .
اعلم یا باذر أنا عبدالله عزوجل وخلیفته علی عباده لا تجعلونا أربابا وقولوا فی فضلنا ما شئتم فانکم لا تبلغون کنه ما فینا ولا نهایته، فان الله عزوجل قد أعطانا أکبر وأعظم مما یصفه واصفکم أو یخطر علی قلب أحدکم فاذا عرفتمونا هکذا فأنتم المؤمنون. قال سلمان: قلت: یاأخا رسولالله ومن أقام الصلاة أقام ولایتک؟ قال: نعم یا سلمان تصدیق ذلک قوله تعالی فی الکتاب العزیز: «واستعینوا بالصبر والصلاة وإنها لکبیرة إلا علی الخاشعین»[3] فالصبر رسولالله صلی الله علیه وآله وسلم والصلاة إقامة ولایتی، فمنها قال الله تعالی: «وإنها لکبیرة» ولم یقل: وإنهما لکبیرة لان الولایة کبیرة حملها إلا علی الخاشعین، والخاشعون هم الشیعة المستبصرون، وذلک لان [صفحه 3] أهل الاقاویل من المرجئة والقدریة والخوارج وغیرهم من الناصبیة یقرون لمحمد[4] صلی الله علیه وآله لیس بینهم خلاف وهم مختلفون فی ولایتی منکرون لذلک جاحدون بها إلا القلیل. وهم الذین وصفهم الله فی کتابه العزیز فقال: «إنها لکبیرة إلا علی الخاشعین «وقال الله تعالی فی موضع آخر فی کتابه العزیز فی نبوة محمد صلی الله علیه وآله وسلم وفی ولایتی فقال عزوجل: «وبئر معطلة وقصر مشید»[5] فالقصر محمد والبئر المعطلة ولایتی عطلوها وجحدوها، ومن لم یقر بولایتی لم ینفعه الاقرار بنبوة محمد صلی الله علیه وآله وسلم ألا إنهما مقرونان. وذلک أن النبی صلی الله علیه وآله وسلم نبی مرسل وهو إمام الخلق، وعلی من بعده إمام الخلق ووصی محمد صلی الله علیه وآله، کما قال له النبی صلی الله علیه وآله: «أنت منی بمنزلة هارون من موسی إلا أنه لا نبی بعدی» وأولنا محمد وأوسطنا محمد وآخرنا محمد، فمن استکمل معرفتی فهو علی الدین القیم کما قال الله تعالی: «وذلک دین القیمة»[6] وسابین ذلک بعون الله وتوفیقه. یا سلمان ویا جندب قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین صلوات الله علیک. قال: کنت أنا ومحمد نورا واحدا من نور الله عزوجل، فأمر الله تبارک وتعالی ذلک النور أن یشق فقال للنصف: کن محمدا وقال للنصف: کن علیا، فمنها قال رسولالله صلی الله علیه وآله وسلم: «علی منی وأنا من علی ولا یؤدی عنی إلا علی» وقد وجه أبابکرببراءة إلی مکة فنزل جبرئیل علیهالسلام فقال: یا محمد قال: لبیک، قال:إن الله یأمرک أن تؤدیها أنت أو رجل عنک، فوجهنی فی استرداد أبیبکر فرددته فوجد فی نفسه وقال: یا رسولالله أنزل فی القرآن؟ قال: لا ولکن لا یؤدی إلا أنا أو علی. یا سلمان ویا جندب قالا: لبیک یا أخا رسولالله، قال علیهالسلام: من لا یصلح لحمل [صفحه 4] صحیفة یؤدیها عن رسولالله صلی الله علیه وآله وسلم کیف یصلح للامامة؟ یا سلمان ویا جندب فأنا ورسولالله صلی الله علیه وآله وسلم کنا نورا واحدا صار رسولالله صلی الله علیه وآله وسلم محمد المصطفی، وصرت أنا وصیه المرتضی، وصار محمد الناطق، وصرت أنا الصامت، وإنه لا بد فی کل عصر من الاعصار أن یکون فیه ناطق وصامت، یا سلمان صار محمد المنذر وصرت أنا الهادی، وذلک قوله:عزوجل: «إنما أنت منذر ولکل قوم هاد»[7] فرسولالله صلی الله علیه وآله وسلم المنذر وأنا الهادی. «الله یعلم ما تحمل کل انثی وما تغیض الارحام وما تزداد وکل شئ عنده بمقدار عالم الغیب والشهادة الکبیر المتعال سواء منکم من أسر القول ومن جهر به و من هو مستخف باللیل وسارب بالنهار له معقبات من بین یدیه ومن خلفه یحفظونه من أمر الله».[8] . قال: فضرب علیهالسلام بیده علی الاخری وقال: صار محمد صاحب الجمع وصرت أنا صاحب النشر، وصار محمد صاحب الجنة وصرت أنا صاحب النار، أقول لها: خذی هذا وذری هذا، وصار محمد صلی الله علیه وآله وسلم صاحب الرجفة وصرت أنا صاحب الهدة[9] أناصاحب اللوح المحفوظ ألهمنی الله عزوجل علم ما فیه. نعم یا سلمان ویا جندب وصار محمد یس والقرآن الحکیم،[10] وصار محمد ن والقلم، [11] وصار محمد طه ما أنزلنا علیک القرآن لتشقی،[12] وصار محمد صاحب الدلالات، وصرت أنا صاحب المعجزات والآیات، وصار محمد خاتم النبیین وصرت [صفحه 5] أنا خاتم الوصیین، وأنا الصراط المستقیم[13] وأنا النبأ العظیم الذی هم فیه مختلفونولا أحد اختلف إلا فی ولایتی، وصارمحمد صاحب الدعوة وصرت أنا صاحب السیف، وصار محمد نبیا مرسلا وصرت أنا صاحب أمر النبی صلی الله علیه وآله وسلم قال الله عزوجل: «یلقی الروح من أمره علی من یشاء من عباده»[15] وهو روح الله لا یعطیه ولا یلقی هذا الروح إلا علی ملک مقرب أو نبی مرسل أو وصی منتجب، فمن أعطاه الله هذا الروح فقد أبانه من الناس وفوض إلیه القدرة وأحیی الموتی وعلم بما کان وما یکون وسار من المشرق إلی المغرب ومن المغرب إلی المشرق فی لحظة عین، وعلم ما فی الضمائر والقلوب وعلم ما فی السموات والارض. یا سلمان ویا جندب وصار محمد الذکر الذی قال الله عزوجل: «قد أنزل الله إلیکم ذکرا رسولا یتلو علیکم آیات الله»[16] إنی اعطیت علم المنایا والبلایا وفصل الخطاب، واستودعت علم القرآن وما هو کائن إلی یوم القیامة، ومحمد صلی الله علیه وآله وسلم أقام الحجة حجة للناس، وصرت أنا حجة الله عزوجل، جعل الله لی ما لم یجعل لاحد من الاولین والآخرین لا لنبی مرسل ولا لملک مقرب. یا سلمان ویا جندب قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین، قال علیهالسلام: أنا الذی حملت نوحا فی السفینة بأمر ربی، وأنا الذی أخرجت یونس من بطن الحوت باذن ربی وأنا الذی جاوزت بموسی بن عمران البحر بأمر ربی، وأنا الذی أخرجت إبراهیم من النار باذن ربی، وأنا الذی أجریت أنهارها وفجرت عیونها وغرست أشجارها باذن ربی. وأنا عذاب یوم الظلة، وأنا المنادی من مکان قریب قد سمعه الثقلان: الجن والانس وفهمه قوم. [صفحه 6] إنی لاسمع کل قوم[17] الجبارین والمنافقین بلغاتهم وأنا الخضر عالم موسی وأنا معلم سلیمان بن داود وأنا ذو القرنین وأنا قدرة الله عزوجل. یا سلمان ویا جندب أنا محمد ومحمد أنا وأنا من محمد ومحمد منی، قال الله تعالی: «مرج البحرین یلتقیان بینهما برزخ لا یبغیان».[18] . یا سلمان ویا جندب قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین، قال: إن میتنا لم یمت وغائبنا لم یغب وإن قتلانا لن یقتلوا.
یا سلمان ویا جندب قالا: لبیک صلوات الله علیک، قال: علیهالسلام: أنا أمیر کل مؤمن ومؤمنة ممن مضی وممن بقی، وایدت بروح العظمة، وإنما أنا عبد من عبیدالله لا تسمونا أربابا وقولوا فی فضلنا ما شئتم فإنکم لن تبلغوا من فضلنا کنه ما جعله الله لنا، ولا معشار العشر. لانا آیات الله ودلائله، وحجج الله وخلفاؤه وامناؤه وأئمته، ووجه الله وعین الله ولسان الله، بنا یعذب الله عباده وبنا یثیب ومن بین خلقه طهرنا واختارنا واصطفانا، ولو قال قائل: لم وکیف وفیم؟ لکفر وأشرک، لانه لا یسأل عما یفعل وهم یسألون. یا سلمان ویا جندب قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین صلوات الله علیک، قال علیهالسلام: من آمن بما قلت وصدق بما بینت وفسرت وشرحت وأوضحت ونورت وبرهنت فهو مؤمن ممتحن امتحن الله قلبه للایمان وشرح صدره للاسلام وهو عارف مستبصر قد انتهی وبلغ وکمل، ومن شک وعند وجحد ووقف وتحیر وارتاب فهو مقصر وناصب. یا سلمان ویا جندب، قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین صلوات الله علیک، قال علیهالسلام: أنا احیی وامیت باذن ربی، أنا انبئکم بما تأکلون وما تدخرون فی بیوتکم باذن ربی، وأنا عالم بضمائر قلوبکم والائمة من أولادی علیهمالسلام یعلمون ویفعلون هذا إذا أحبوا وأرادوا لانا کلنا واحد، أولنا محمد وآخرنا محمد وأوسطنا محمد وکلنا محمد [صفحه 7] فلا تفرقوا بیننا، ونحن إذا شئنا شاء الله وإذا کرهنا کره الله، الویل کل الویل لمن أنکر فضلنا وخصوصیتنا، وما أعطانا الله ربنا لان من أنکر شیئا مما أعطانا الله فقد أنکر قدرة الله عزوجل ومشیته فینا. یا سلمان ویا جندب، قالا: لبیک یا أمیرالمؤمنین صلوات الله علیک، قال علیهالسلام: لقد أعطانا الله ربنا ما هو أجل وأعظم وأعلی وأکبر من هذا کله قلنا: یا أمیرالمؤمنین ما الذی أعطاکم ما هو أعظم وأجل من هذا کله؟ قال: قد أعطانا ربنا عزوجل علمنا للاسم الاعظم الذی لو شئنا خرقت السماوات والارض والجنة والنار ونعرج به إلی السماء ونهبط به الارض ونغرب ونشرق وننتهی به إلی العرش فنجلس[19] علیه بین یدی الله عزوجل ویطیعنا کل شئ حتی السموات والارض والشمس والقمروالنجوم والجبال والشجر والدواب والبحار والجنة والنار، أعطانا الله ذلک کله بالاسم الاعظم الذی علمنا وخصنا به، ومع هذا کله نأکل ونشرب ونمشی فی الاسواق ونعمل هذه الاشیاء بأمر ربنا ونحن عبادالله المکرمون الذین لا یسبقونه بالقول وهم بأمره یعملون.
وجعلنا معصومین مطهرین وفضلنا علی کثیر من عباده المؤمنین، فنحن نقول: الحمد لله الذی هدانا لهذا وما کنا لنهتدی لولا أن هدانا الله وحقت کلمة العذاب علی الکافرین، أعنی الجاحدین بکل ما أعطانا الله من الفضل والاحسان، یاسلمان ویا جندب فهذا معرفتی بالنورانیة فتمسک بها راشدا فانه لا یبلغ أحد من شیعتنا حد الاستبصار حتی یعرفنی بالنورانیة فاذا عرفنی بها کان مستبصرا بالغا کاملا قد خاض بحرا من العلم، وارتقی درجه من الفضل، واطلع علی سر من سر الله، ومکنون خزائنه.[20] .
1-لبینة: 5.
2-فی نسخة: ولم یرتد.
3-البقرة: 45.
4-فی نسخة: بمحمد.
5-الحج: 15.
6-البینة: 5.
7-الرعد: 7.
8-الرعد: 8 تا 11.
9-الهدة: صوت وقع الحائط ونحوه وفی الخبر: «اعوذ بک من الهد والهدة» وفسر الهد بالهدم والهدة بالخسف، والهد: صوت ما یقع من السماء.
10-یس: 1 و 2.
11-القلم: 1.
12-طه: 1 و 2.
13-الفاتحة: 6.
14-النبأ: 2 و 3.
15-المؤمن: 15.
16-الطلاق: 10 و 11.
17-فی نسخة: کل یوم.
18-الرحمن: 19 و 20.
19-هذا کنایة عن شدة قربهم وعظم منزلتهم عند الله، أو کنایة عن احاطتهم العلمیة بامور السماوات والارضین بافاضة الله تعالی ایاهم أو قدرتهم بها ومطاعیتهم عندها.
20-لم نجد هذا الکتاب.
متن کامل ترجمه فارسی
حدیث معرفت امیرالمومنین به نورانیت
معرفت به نورانیت امیرالمومنین صلوات الله علیه ابوذر غفاری ازسلمان فارسی سوال کرد معرفت امیرالمومنین «علیه السلام» به نورانیت چگونه است؟ گفت: ای جندب (لقب اباذر) بیا برویم تا ازخود آن حضرت سوال کنیم می گوید: نزد آن حضرت آمدیم و او را نیافتیم درآن جا منتظر ماندیم تا تشریف آوردند حضرت فرمود: چه باعث شده که اینجابیایید ؟ گفتند : آمدیم تا از معرفت شما به نورانیت سوال کنیم مولا فرمودند: خوشامدید ای دوستان من که در دین خود متعهد وپاینده هستید وکوتاهی نمی کنید ، وهر آینه دانستن این مطلب برهرمرد مومن وزن مومنه ای واجب است سپس فرمودند: ای سلمان و ای جندب ایمان کسی کامل نمی گردد تا به حقیقت و نورانیت من معرفت پیدا کند و وقتی چنین شناختی از من پیدا کرد ازکسانی می شود که خداوند قلب اورا برای ایمان امتحان کرده وسینه اش را برای اسلام گشاده کرده وعارف آگاه شده است وکسیکه دراین گونه معرفت وشناخت کوتاهی کند او درشک وتردید باقی می ماند ای سلمان و ای جندب شناختن من به نورانیت درحقیقت شناختن خداست وشناخت خدا درحقیقت معرفت من به نورانیت است واین دین خالص است که خدای سبحان فرموده است: ( وبندگان امر نشدند مگر به اینکه خدا را خالصانه ودرحالیکه دین خود را خالص کرده اند عبادت کنند، نماز را به پادارند وزکات را بپردازند واین دینی است که از افراط وتفریط به دور ودر حد اعتدال است سوره بینه /5) فرموده است : امر نشدید مگر به نبوت محمد صل الله علیه وآله واین دین سهل وآسان محمدیه است بعد درتفسیر (یقیموا الصلاة ) فرمود: هرکس ولایت مرا به پاداشت نماز را به پاداشته است ،وبه پاداشتن ولایت من سخت ودشوار است که آن را تحمل نمی کند وطاقت پذیرش آن را نداردمگر فرشته مقرب یا پیغمبر مرسل ویا بنده مومنی که خدا قلب اورا ازایمان امتحان کرده باشد پس فرشته زمانی که مقرب نباشد وپیغمبر مرسل نباشد ومومن هنگامی که امتحان شده نباشد نمی تواند آن رابپذیرد سلمان عرض کرد: ای امیرالمومنان ،مومن کیست وحدود ایمان چیست؟ آن رابیان فرمائید تا کاملا بشناسم فرمود: مومن امتحان شده کسی است که درامور ولایت ما چیزی به او نمی رسد مگر اینکه خدا سینه اش را برای قبول آن باز می کند وبدون هیچگونه شک وتردیدی آن را می پذیرد . ای ابوذر ، بدان من بنده خدا وخلیفه او بر بندگان هستم ، ما را خدا قرارندهید وآنچه می خواهید درفضیلت ما بگویید وبدانید به باطن مقامات ما ونهایت آن نخواهید رسید خداوند متعال به ما کمالاتی وعنایاتی برتر ازآنچه گوینده شما وصف کند یا به قلب یکی از شما خطور کند مرحمت فرموده است ، و وقتی مارا اینگونه شناختید شما مومن هستید . سلمان گوید : عرض کردم ای برادررسول خدا ! کسی نماز را به پاداشته که ولایت شما را بر پاداشته باشد؟ فرمود : بلی ای سلمان : شاهد آن وتصدیق این مطلب ، فرمایش خداوند است که درقرآن می فرماید(واستعینوا بالصبر والصلاة وانها لکبیرة الا علی خاشعین سوره بقره/45) مراد ازصبر دراین آیه شریفه رسول خدا ص است ومقصود ازنماز برپاداشتن ولایت من است ... زیرا ولایت است که تحمل آن سخت است وفقط خاشعین می توانند آن را بپذیرند وخاشعین شیعیان عارف وآگاه هستند ودر خارج می بینیم که گروههایی مختلف از مرجئه، قدریه، خوارج ، نواصب وغیر اینها همگی به محمد ص اقرار واعتراف دارند ودرآن اختلاف ندارند وفقط درباره ولایت من است که اختلاف کرده اند آن را اکثرا انکار نمودند وجز عده کمی نپذیرفتند که این آیه به آن ها اشاره فرموده است... وکسیکه اقراربه ولایت من نداشته باشد اقرار او به نبوت محمد ص سودی برایش ندارد زیرا این دو فرین یکدیگرند به خاطر اینکه نبی اکرم پیغمبر است که به سوی مردم فرستاده شده وامام وپیشوای آنهاست بعد از او علی امام وپیشوای مردم وجانشین محمد است ... اول ما محمد است ، وسط ما محمد است و آخر ما محمد است پس هرکس معرفتش به من کامل باشد او بردین قیم واستوار الهی است ... حضرت فرمود: من ومحمد ص یک نور از نور خدا بودیم آنگاه خداوند این نور را امر فرمود دونصف گردد به نیمی از آن فرمود محمد باش وبه نصف دیگر آن فرمود : علی باش لذا رسول خدا ص فرمود : علی ازمن است ومن از علی ادا نمی کند از طرف من مگر علی آن هنگامی که ابوبکر(.....) را برای برائت از مشرکین به طرف مکه فرستاد جبرئیل فرود آمد وعرض کرد ای رسول خدا پروردگارت فرموده است آن را خودت یا شخصی از خودت ابلاغ کند مرا به دنبال ابوبکر (....) فرستاد تا اورا برگردانم او به رسول خدا ص عرض کرد : آیا درباره من چیزی نازل شده فرمود : نه ولی این کار را انجام نمی دهد مگر من یا علی ای سلمان و ای جندب کسیکه شایستگی ندارد دستوری را از طرف رسول خدا ص ابلاغ کند چگونه صلاحیت وامامت پیشوایی مردم را خواهد داشت؟؟؟ ای سلمان و ای جندب .... محمد سخنگو گردید ومن ساکت ودرهر زمانی یکی باید ناطق ودیگری ساکت باشد ای سلمان: محمد ص بیم دهنده گردید ومن هدایت کننده واین فرمایش خداوند است که میفرماید : ( انما انت منذر ولکل قوم هاد سوره رعد/7) مراد ازمنذر دراین آیه رسول خدا ص ومقصود ازهادی من هستم ..... محمد ص جمع کننده گردیده ومن نشر دهنده محمد ص اختیار دار بهشت گردیده من اختیاردار دوزخ : به آن می گویم این رابگیر وآن را رها کن محمد ص لرزاندن زمین وزلزله گردید ومن اختیاردار صداهای شدید ورعد وعرّش شدم ومن صاحب لوح محفوظم وخداوند علومی که درآن است به من الهام نموده است ... محمد ص صاحب دلالت ها وراهنمایی ها شد ومن صاحب معجزات نشانه ها وعلامات شدم محمدص خاتم انبیا گردید ومن خاتم اوصیا شدم ودرآیه مبارکه (الصراط المستقیم سوره حمد/6) من مقصود از صراط المستقیم هستم ومن نبأ عظیم هستم .آن خبر مهمی که درآن اختلاف کردند درآیه ( النبأ العظیم- الذی هم فیه المختلفون سوره نبأ/2و3) منم وکسی جز درولایت من اختلاف نکرد محمدص صاحب دعوت گردید که مردم را به طرف خدا بخواند ومن صاحب شمشیر که سرکشان آن ها را نابود کنم محمد پیغمبر مرسل گردید ومن صاحب امر آن حضرت.... محمدص حجت وبرهان برای مردم اقامه کرد ومن حجت خدا گردیدم خداوند برای من قرارداد آنچه را که هیچکس از اولین وآخرین ندارد حتی پیغمبران مرسل و فرشتگان مقرب از آن بی بهره اند سپس فرمود : ای سلمان و ای جندب : عرض کردند : بلی ای امیرمومنان علیه السلام فرمود: منم که نوح را درکشتی به امر پروردگارم آرامش بخشیدم واورابه ساحل رساندم ،منم که یونس را ازشکم ماهی به اذن خداوند خارج کردم منم که موسی را ازدریای نیل به امر خداوندعبور دادم منم که ابراهیم رااز آتش نجات دادم منم که نهرها را جاری وچشمه ها را جوشان ودرخت ها را بر جا نهادم ومن عذاب یوم الظله ام (سوره شعرا/189) من ندا کننده ام از محل نزدیکی که جن وانس آن رابشنوند منم که هر روزصدای جبارین ومنافقین را با لغت خود آن ها می شنوم . منم خضری که موسی را تعلیم داد ومن معلم سلیمان بن داودم من ذوالقرنین ام ومن قدرت پروردگار می باشم .... ای سلمان و ای جندب : کسیکه ازما بمیرد درحقیقت نمرده وکسیکه ازما غائب گردد درحقیقت غائب نیست و کسیکه ازما کشته شود درحقیقت کشته نیست سپس فرمود ای سلمان وای جندب عرض کردند : بلی ای امیرالمومنین علیه السلام فرمود: من فرمان روای همه مردان مومن وزنان مومنه ازگذشتگان وآیندگان هستم وبه روح عظمت تأیید شدم وبا همه این اوصاف بنده ای ازبندگان خدا هستم ما را خدا ننامید وسپس آنچه می خواهید در فضیلت ما بگویید وهرچه تلاش کنید به حقیقت آنچه که خداوند برای ما قرار داده بلکه به یکدهم از یکدهم آن نخواهید رسید به خاطر اینکه ما نشانه های خداوراهنمایان وحجت وجانشینان وامینان وپیشوایان ازطرف او هستیم ما چهره زیبای خدا وچشم بینای او و زبان گویای او هستیم به سبب ما خداوند بندگانش را عذاب می کند وبه سبب ما پاداش می دهد ومارا ازمیان خلق خود برگزیده واختیار گردانیده وطاهر کرده واگر کسی چون وچرا کند واعتراض به گزینش پروردگار نماید به خداوند کافر گشته ومشرک است زیرا ( ازآنچه خدا انجام می دهد سوال نمیشود او مورد بازجویی قرار نمی گیرد بلکه بندگان هستند که بازخواست می شوندسوره انبیا/23) سپس حضرت فرمودند: من به اذن پروردگارم می میرانم وزنده می کنم .به اذن او به آنچه می خورید وآنچه درخانه هایتان اندوخته می کنید خبر می دهم وآنچه را دردلهایتان پنهان می کنید می دانم وامامان دیگر از فرزندان من اینها را می دانند وهرگاه دوست داشته باشید وبخواهید چنین کاری می کنند زیرا ما همگی یک حقیقت هستیم . اول ما محمد است وسط ما محمد است وهمه ما محمد هستیم پس بین ما فرق نگذارید ، ما هرگاه بخواهیم خدا می خواهد وهرزمان نپسندیم خدا نمی پسندد بدبختی وتمام بدبختی نصیب کسی می شود که فضایل ما وخصائص ما وآنچه را که خدا به ما عنایت کرده انکار کند، زیرا کسیکه چنین کند درحقیقت قدرت خداوند وخواست و مشیت پروردگار را درباره ما نپذیرفته وانکار کرده است ای سلمان و ای جندب خداوند به ما برتر و والاتر وبزرگتر از همه ی اینها عطا کرده است عرض کردیم : ای امیر مومنان علیه السلام آن چیست که بزرگتر از همه اینها است فرمود: پروردگار ما به ما اسم اعظم عطا کرده وبخشیده است که با آن آسمان ها وزمین وبهشت وجهنم را می شکافیم ودر می نوردیم به آسمان بالا می رویم وبه زمین فرود می آییم به مغرب میرویم وبه مشرق میرویم به عرش الهی قدم گذاشته ودرپیشگاه الهی برآن می نشینیم وهر چیزی حتی آسمان ها ، زمین، خورشید، ماه ، ستارگان ، کوه ها ، درختان، جنبندگان، دریا ها، بهشت وجهنم ازما اطاعت می کنند تمام اینها را خداوند به اسم اعظمی که به ما آموخت وبه ما اختصاص داد عطا کرده است وبا تمام این اوصاف ما می خوریم و می آشامیم ودرمیان بازار ها راه میرویم واین امور را به امر پروردگارمان انجام می دهیم وما بندگان با کرامت خداوندیم که اورا به گفتار سبقت نمی گیریم وبه امر وفرمان او عمل می کنیم ما را معصوم وپاک قرار داد وبر بسیاری ازبندگان مومنش برتری بخشید وما می گوییم : (حمد وسپاس مخصوص خداوندی است که ما را هدایت نموده واگر هدایت ولطف الهی نبود به آن راه نمی یافتیم سوره اعراف/43 ) و ( کافرین سزاوار عذاب شدند وعده ای عذاب درباره آنها حتمی است سوره زمر/ 71 ) وآن ها کسانی هستند که آنچه خداوند به ما بخشش واحسان نموده قبول ندارند وانکار می کنند ای سلمان و ای جندب این است پاسخ شما که از معرفت من به نورانیت پرسش نمودید آن را حفظ کنید ونگهدارید که باعث رشد وکمال است وهمانا هیچ یک از شیعیان ما به حد بصیرت نمی رسد تا مرا به نورانیت بشناسد و وقتی چنین معرفتی پیدا کرد به حد بصیرت وبلوغ وکمال رسیده ودرمیان دریای از علم فرورفته ودرجه ای ازفضل وبرتری را پیموده اند وبر سری از اسرار پروردگار وگنجینه های پوشیده او آگاهی یافته اند.
مدرک این حدیث :
مشارق الانوار ص160
بحار الانوار ج26ص1-7 ح1
القطره به نقل از این دو
http://www.aparat.com/v/rk8fv
س.سادات
